Müslüman Olmak mı Mü'min Olabilmek Mi?

Müslüman olmak mı, yoksa mü'min olabilmek mi daha önelidir? Kur'an bu konuda ne diyor bir bakalım...:

HUCURAT
14-Kâleti-l-a’râbu âmennâ(s) kul lem tu/minû ve lâkin kûlû eslemnâ velemmâ yedḣuli-l-îmânu fî kulûbikum(s) ve-in tutî’û(A)llâhe verasûlehu lâ yelitkum min a’mâlikum şey-â(en)(c) inna(A)llâhe ġafûrun rahîm(un)

DİYANET VAKFI MEALİ
14-Bedevîler «İnandık» dediler. De ki: Siz iman etmediniz, ama «Boyun eğdik» deyin. Henüz iman kalplerinize yerleşmedi. Eğer Allah'a ve elçisine itaat ederseniz, Allah işlerinizden hiçbir şeyi eksiltmez. Çünkü Allah çok bağışlayan, çok esirgeyendir.

Bu ayete baktığımızda Yaratıcıya göre Müslümanlık ile Mü'minlik arasında fark var...!

Bunu şöyle açıklamak sanırım daha doğru..:
Müslümanlık : Sosyolojik bir kimlik,
Mü'minlik : Kozmik ve ahlaki bir kimlik,

Bir insan için " bu müslümandır " diyebilir, ancak bir insan için " bu mü'mindir " diyemeyiz.Mü'minlik, bizim söyleyebileceğimiz veya hüküm verebileceğimiz bir şey değil.

Peki bu durumda her müslüman mü'min olabilir mi? Ayrıca müslüman olmayan biri de mü'min olabilir mi?

İslamın şartları diye bildiğimiz 5 şart, Kur'an'da " bu 5 şarta uyarsanız müslümansınız " denen şartlar değildir.Bunları şart haline getiren " ulema " denen kişilerdir.İman akılda, gözle görülmeyen yerde oluşan birşeydir.Eeee kişinin ameline bakalım.Bu da nereden çıkıyor.Göreceli birşeyi, biray olarak hüküm verebilmeye bağlıyoruz.Kime göre neye göre amel doğrudur?

Kur'an'ın karmaşası içerisinden sıyrılıp, tüm islam alemi ittifakla şunlar doğrudur, şunlar yanlıştır diyemiyor daha.Her toplum, kendilerinin islamı daha iyi bildiği ve uyguladığını savunurken, kimin mü'min olduğuna nasıl karar verilebilecek?

Düşüncem odur ki müslüman olmayan biri de mü'min olabilir.Doğaya, hayata, saygısı olan, koruyan, insanın göstereceği pozitif özellikleri taşıyan, bunun için emek sarfeden herkes bu sıfatı kazanabilir.

Zaten kozmik ve ahlâki şart dediğin kısımın gelişmediği sembolik bir islâm ile karşı karşıya olduğumuz için sorunlar başlıyor, manevi anlamı unutulmuş robotlaştırılmış, sadece söylemde kalan bir islâm anlayışı ; aklı, vicdanı, yüreği olan insanları dinden uzaklaştırıyor.

Mümin, İslam'ın erken çağında, yani Muhammed peygamber döneminde İslam'ı gönüllü seçen kimselere deniliyordu. Fakat İslam artık savaşlarla, farklı coğrafya ve milletler arasında yayılınca bu dini kabul edenlere Müslüman, yani "İslam'ı seçen" denilmeye başlandı.

Newyork Mezarlığı wrote:
Mümin, İslam'ın erken çağında, yani Muhammed peygamber döneminde İslam'ı gönüllü seçen kimselere deniliyordu. Fakat İslam artık savaşlarla, farklı coğrafya ve milletler arasında yayılınca bu dini kabul edenlere Müslüman, yani "İslam'ı seçen" denilmeye başlandı.

Açmak için tıklayın...

Ayet zaten işaretlediğimi ayırıyor birbirinden.Biz " imanü / mü'min olduk " diyenlere, hayır onlar " eslemna/islam/teslim oldular, boyun eğdiler " diyor...Mü'minliğin ise " henüz kalplere yerleşmediğini " vurguluyor.

Ayrım da burada başlıyor zaten.Kalpleri kim bilir, kolay mıdır kalpleri bilmek.Veya kalplerdekiler " gaip " değil midir? Gaibi kim bilir, yaratıcı bilir.

Bir kişi namaz kılıyorsa o kişiye müslüman diyebiliriz veya oruç tutuyordur veya zekat veriyordur veya hacca gitmiştir...v.b.Veya ben " Allah'a iman ettim " diyen biri de sadece ve sadece islam olmuştur, müslüman olmuştur, iç dünyasını bilmiyoruz.Bu tarz kişi veya kişilere ne deriz " Müslüman ".O devre göre, Kur'an " islam oldular " diyor, yani teslim oldular/boyun eğdiler, diyor, yani müslüman oldular diyor.Ancak mü'min olamadılar.Bunu kime diyor peygambere.Yani peygamberin dahi mü'min liği anlaması mümkün gözükmüyor.

O dönemde de müslüman teriminin olduğunu Kur'an bize belirtiyor :

EN'AM
163-Lâ şerîke leh(e)(s) vebiżâlike umirtu veenâ evvelu-lmuslimîn(e)
163-O'nun ortağı yoktur. Bana sadece bu emrolundu ve ben müslümanların ilkiyim.

AL-İ İMRAN
67-Mâ kâne ibrâhîmu yehûdiyyen velâ nasrâniyyen velâkin kâne hanîfen muslimen vemâ kâne mine-lmuşrikîn(e)
67-İbrahim, ne yahudi, ne de hıristiyan idi; fakat o, Allah'ı bir tanıyan dosdoğru bir müslüman idi; müşriklerden de değildi.

ARAF
143-Velemmâ câe mûsâ limîkâtinâ vekellemehu rabbuhu kâle rabbi erinî enzur ileyk(e)(c) kâle len terânî velâkini-nzur ilâ-lcebeli fe-ini-stekarra mekânehu fesevfe terânî(c) felemmâ tecellâ rabbuhu lilcebeli ce’alehu dekken veḣarra mûsâ sa’ikâ(an)(c) felemmâ efâka kâle subhâneke tubtu ileyke veenâ evvelu-lmu/minîn(e)
143-Musa tayin ettiğimiz vakitte (Tûr'a) gelip de Rabbi onunla konuşunca «Rabbim! Bana (kendini) göster; seni göreyim!» dedi. (Rabbi): «Sen beni asla göremezsin. Fakat şu dağa bak, eğer o yerinde durabilirse sen de beni göreceksin!» buyurdu. Rabbi o dağa tecelli edince onu paramparça etti, Musa da baygın düştü. Ayılınca dedi ki: Seni noksan sıfatlardan tenzih ederim, sana tevbe ettim. Ben inananların ilkiyim.

O dönemde de müslüman ve mü'min ayrımı var.Bunu bize Kur'an söylüyor zaten.Örnek olarak yukarıdaki ayetler bunu gösteriyor.Yani Kur'an " müslüman " kelimesini kullanırken, " mü'min " kelimesini de kullanıyor.

Müslüman kelimesinin sosyolojik bir tanımlama olduğunu aslında en iyi Al-i İmran 67 ayeti anlatıyor...Hristiyanlık, Yahudilik sosyolojik bir guruplama, yani o inançlardaki insanlar için söylenen bir terim.Müslüman da yine sosyolojik bir tanımlama.

Ancak Al-i İmran'da durum farklı.Orada ancak bir yaratıcı tarafından yapılabilecek bir olay meydana getiriliyor, hem de " bak " diyerek.Sonrasında yaratıcı söylediğini gerçekleştiriyor.Burada birebir yaratıcının varlığına şahit olduğu için " kalben iman " söz konusu, o yüzden " Mü'min oldum " diyor Musa.Tabi mü'min olunmayı da iddia eden Musa, yaratıcı değil.